Het voorbije jaar was een jaar van vechten,
vechten tegen de nutteloosheid, tegen de zinloosheid, tegen de futloosheid,
vechten tegen de donkere gedachten, de verzwelgende emoties, de uitputting,
vechten tegen mijn lichaam, tegen de vermoeidheid, tegen de slapeloosheid,
vechten tegen de eenzaamheid, vechten om ergens bij te horen, ergens in te passen,
vechten tegen en in systemen die niet de mijne zijn.
Ik ben er klaar mee,
klaar met gevechten aan te gaan die niet mijn gevechten zijn en die ik dus nooit kan winnen. 
Het volgend jaar wil ik mijn energie focussen op één gevecht,
één iets waar ik voor wil vechten en  waar ik altijd kan winnen:
mezelf zijn.

Laten we er een 'dance battle' van maken,
een langzame wals met mijn melancholische en rustige zelf,
een quick step met mijn vrolijke zelf,
een chachacha met mijn schitterende zelf,
een rumba met mijn passionele zelf,
een disco swing met mijn zotte zelf,
een tango met mijn ingehouden berekende zelf,
een salsa met mijn wervelende zelf,
een slowfox met mijn perfect vloeiende zelf,
een weense wals met mijn we gaan ervoor zelf ...

Mijn essentie leven,
het mooiste en meest vervullende gevecht in het leven,
daar gaan we voor.​

Een blog
waarin ik de essentie van jezelf zijn, relaties, organisaties en maatschappelijke thema's wil onder-zoeken,
waarin ik de zon achter de wolken wil ont-dekken,
​zoek en ontdek je mee?